De retorno da miña Italia unha mistura de entusiasmo e nostalxia sempre fecundas. Dúas cancións de verán para explicarme. E as dúas adicadas a todos e todas os/as que len as miñas verbas. Pero deixademe que a segunda, de sabor porteño, caboverdián e brasileiro, vaia para torredebabel a quen non saudei na súa visita a Santiago. En datas vindeiras acomodarei as miñas moitas impresións ás ringleiras disciplinadas do blog, pero aínda sigo baixo o nivel das aguas do mar Tirreno.
A primeira canción é de Tiziano Ferro, adicada á grande Rafaella, a historia mesma da televisión. E a segunda de Biagio Antonacci. Comecemos, pois, con música bella a volta. Un bacione per tutti/e.
5 commenti:
Benvido. Parece que o verán chega á súa fin. Todos comezades a regresar. Benvido
As letras destas cancións. Primeira a de Biagio, que é unha preciosidade que sempre relacionarei con esta viaxe.
CHE QUESTA MIA CANZONE …. ARRIVI A TE
TI PORTERà DOVE NIENTE E NESSUNO L’ASCOLTERà—
LA CANTERò CON POCA VOCE… SUSSURRANDOtela
e arriverà PRIMA CHE TU……TI ADDORMENTerai….
E se…… mi sognerai
Dal cielo cadrò-----
E se …..domanderai….
Da qui risponderò………
E SE…… TRISTEZZA e vuoto AVRAI
DA qui ………. cancellerò
Sognami se nevica
Sognami sono nuvola
Sono vento e nostalgia
Sono dove vai…..
E se mi sognerai
Quel viso riavrò…
mai più..mai più quel piangere per me
sorridi e riavrò……..
Sognami se nevica
Sognami sono nuvola
Sono il tempo che consola
[Sognami Lyrics on http://www.lyricsmania.com]
Sono dove vai…..
Rèves de moi amour perdu
Rèves moi, s’il neigera
Je suis vent et nostalgie
Je suis où tu vas
Sognami mancato amore
La mia cASA è insieme a te
Sono l’ombra che farai
Sognami da li……….
Il mio cuore è li….
Benvido!
Seña benvido e prepárese que armouse unha ben gorda co Gaiás, que non sei como acabará.
Que preciosura, si señor! Síntome completamente honrada pola dedicatoria e direi que toda a composición -dende ese comezo doce e o reloxo até o ritmo case cardiáco tan propio destas terras- foron unha viaxe fermosa de sol e luz, de silencios e de música. Unha alfaia! De corazón, infinitas graciñas! vou seguir con ela nos oidos todo o que queda da tarde no xornal...
Posta un commento