A morte onte de Jill Clayburgh estimula, coma sempre, a memoria. E esta acude a un balcón que agocha o chicle pegado de Marlon Brando no último tango. E aos ollos da cantante de ópera que descubre a drogadicción do fillo. E ás paisaxes da Emilia nas beiras do Po entre a néboa. E aos elegantes movementos de cámara do gran Bertolucci na súa Luna.
Nessun commento:
Posta un commento