PREOCUPADO POLO MEU AMIGO

Estou preocupado. Nono agardaba del. Hoxe confesoume que estaba escandalizado. El. El, que nunca se escandaliza por nada, que ten explicación para case todo, que comprende a fraxilidade da alma humana. El, que non é maquiavélico, pero exerce, hoxe estaba escandalizado. A causa: o noxento (palabra súa) espectáculo montado nos medios de comunicación co gallo (cantos gallos había na lingua galega dos setenta!) das eleccións en Vigo. Este amigo querido quedaba estupefacto diante do gasto en publicidade en prensa de alcaldía, tenencia de alcaldía (menos) e autoridade portuaria (doume o pracer de rebaixalos a minúsculas) coa axudiña de deputación de pontevedra. Pero aínda máis pampo ficaba cando miraba as novas nos xornais, asinadas nalgúns casos por atrevidos xornalistas (os tomwolfes e as orianafallacis da urbe olívica), noutras, por precaución, por unha cousa chamada redacción, onde substitúen sen mínimo pudor deontolóxico a información e a crónica polo ditirambo ou polo vituperio. La Voz e o Atlántico Diario, inclinados a pensar e dicir por terra, mar e aire que Caballero é o lado escuro da cidade e Corina Porro, o luminoso; e o Faro de Vigo, nesa condición de folla comercial ou mercantil que o caracteriza, cunha vela na praza da Estrela e outra na do Rei. Todos en xusta correspondencia coa natureza das páxinas publicitarias que neles se inclúen.

O Hibitane Forte que comprou o meu amigo na farmacia uns minutos despois non sei se lle dará para calmar a irritación. Estou preocupado.