Sarà vera e calma
felicità la mia.
V. Cardarelli
Á noite miras ese fanal
de cores mouras para que
a luz compoña esa ollada
que teño entre as mans
de lume
que conservo desde
a costa que ascende
sons limpos de tempo.
Viras eses ollos á auga
que soa en silencio
por eses cons de
sangue, veas e lique;
adoptas ese aceno de auga
chea coma de lapa e doce
incendio. Semella que o vaso
agradece a brisa,
o solpor suave
que non existe entre os brazos:
polo húmido vento
pasan dúas linguas de labios
fondos e ardentes.
1 commento:
Me gusta.
Posta un commento