LUGAR RESIDENCIAL

Estiven antonte cuns irlandeses de Gallway que están a pasar por aquí uns días de vacacións. Falabamos dos lugares onde viviamos e saiu, por suposto, Dublín, para eles a urbe, a gran cidade. Unha persoa apuntou que, aínda grande, non tiña edificios altos e deu a entender que se extendían as vivendas unifamiliares ao redor cun xeito armonioso. A irlandesa rexeitou, con certa enerxía, que ese sistema fora positivo, porque conlevaba problemas de transporte, de organización da vida laboral e mesmo dunha certa sociabilidade entre as familias. Engadiu algo sorprendente: con esa estructura non hai parques nin lugares de lecer públicos. O mito da casiña caeu nun par de segundos, na voz dunha muller que vive no rural, rural, a escasos vinte kilómetros da cidade de referencia, un dato por outra parte innecesario xa que a súa vida social e laboral transcurre alí mesmo, nun pobo do interior irlandés.

Lembrei por un intre o meu viaxe o ano pasado á Rochela, en Francia, a un lugar fóra da propia cidade, só residencial. Unha casiña preciosa, cun xardinciño tamén moi cuidado, cunha pisciniña de plástico, e cos correspondientes valados para non ver nada do que facía o veciño nin por suposto sermos vistos. Nos vinte días que pasei alí, non vin a ninguén. Unha soedade, un silencio, a pesar de que tras os muros habitaba xente: estou certo. Non tiña ningún centro, agás se por iso entendemos a panadería e o kiosko (ou sexa o mítico conxunto de xornal e baguette que distingue aos franceses) co correspondiente parking de uso fugaz para os que se aproximaban cos coches, artiluxio de uso case obrigatorio por moita bicicleta que empregan para dar voltas sobre sí mesmos. Un gran Carrefour nun carrefour a cinco kilómetros, cos engadidos Decathlon, Leroy-Merlin e demáis, ampliaba a oferta social. A Rochela semellaba reservada para turistas que ancoraban os seus veleiros perto do fermosísimo Vieux Port. Fóra daquel fermoso esceario, unha vida pouco vivida, unha residencia fermosa para ficar alí invernos de chuvia, vento e paisaxes con nubes de cinza. Acabarán así as urbanizacións dos arredores das nosas cidades?