Calculo a ollo e boto a conta por riba. Case mil composicións. Uns vinte mil versos (se cadra máis), entre endecasílabos e octosílabos e algúns heptasílabos para aliviar e bourear a sintaxe. Moitos prescindibles; non poucos, penosos. Outros, inimitables; entre eles, os excelsos e únicos. Da infinita variedade eu prendo para min un fugaz verso.
Na vella edición, xa desfarrapada, está suliñado en lápiz, con asterisco á marxe. Leo esta mañán de inverno víbora en rosicler, áspid en lirio mentres tomo o ar necesario.
Nessun commento:
Posta un commento