Caxigalines nella Reguera'l Campizu

21 febbraio 2010

I'VE LAUGHED TONIGHT LIKE I'VE LAUGHED THE NIGHT BEFORE

A veces vamos al Doméstica Causa a probar los maravillosos scampi. Ayer volvimos por allí después de ir a ver I'm not there, todavía impactados por lo que habíamos visto. Nos comimos los gambones a la gabardina y nos tomamos una botella de ribera de duero López Cristóbal. Llamamos a A y a A que andaban por un nuevo local, La fiesta de los maniquíes, donde tocaba o ponía discos, como supimos luego, Puto Coke, el rapero. En otros sitios había gente tocando diferentes tipos de música. Nos tomamos algo en el Choco, donde estaba de nuevo Cid Cabido, quien lanzó un comentario divertido sobre algo que fue motivo de polémica estos días en el facebook, y nos fuimos al Xancarajazz donde tocaba el brasileiro Gustavo Almeida funky abossanovado. La noche prometía pero llevábamos ya unos días de diversión nocturna (el día anterior en otros lugares de perdición) y no podíamos prolongarla. 
El otro día alguien comentaba en un foro de internet que no existía ya la movida viguesa. No existe la antigua movida viguesa porque para eso es antigua. Lo que hay ahora es una efervescencia musical que permite en una misma noche asistir a varias actuaciones de grupos distintos, con estilos distintos y públicos distintos. Nada es como antes: todo es como ahora.  

14 commenti:

Anonimo ha detto...

O que hai que facer para chamar a atención.

Confusion ha detto...

Arumes, non sei se falaría antes do tema porque non repasei as entradas anteriores do blog, pero como vexo que ten varias dedicadas a gastronomía e o ten un toque italianófilo, gustaríame saber a súa opinión. Cal pensa que é a mellor marca de café? e a mellor máquina?

Supercotinembergüán ha detto...

¡O comentario de CC! ¡Os supercotis queremos saber o comentario do CC!

LizArrAna ha detto...

O putocoke terá que esforzarse un pouco máis, Feluco&Javi no antigo Odeón contaban cun público entregado e ¡sabían todas as letras!...e co mozo Almeida non puiden, a transcendencia supérama a partires dunha determinada hora...pero dende logo emocionadísima por cumprir o mellor prognóstico...morte e destrución que di unha que eu me sei. Vigo está que se sae, si señor!

Manuel Ángel Candelas Colodrón ha detto...

Amigo Confusion: É moito dicir o de mellor café e mellor máquina. Pero déixeme comentarlle que os italianos (e son moitos) que eu coñezo carecen de máquina na casa ou se a teñen pásalles coma a nós: non a empregan. Prefiren sempre ter varias Mokas, as cafeteiras, Bialetti a ser posible. Sobre o café, o Lavazza Oro torinés é o meu preferido, pero un Illy véneto, triestino, non está nada pero nada mal. Tamén depende do momento. A semana pasada, o martes, precisamente morreu o dono do Lavazza.

Manuel Ángel Candelas Colodrón ha detto...

O comentario de CC está subscrito por servidor e non quixera eu molestar a ninguén coa súa indicación de lugar.

Confusion ha detto...

Sabía o don Emilio. Eu tamén son fan da convinación Bialetti/Lavazza, preguntaba para contrastar informacións e ver se me sorprendía cunha proposta alternativa :-). Coñece algo que se comercialice por aquí parecido ao Lavazza Qualità Oro ou Qualità Rossa? eu aínda non encontrei estas dúas variedades de Lavazza por aquí, se coñece algún lugar onde se venda agradécese a información.
O illy claro está moi ben pero o prezo anda un pouco desmadrado.

Manuel Ángel Candelas Colodrón ha detto...

A qualità oro e a rossa (un pouco máis cremosa) pode atopala, creo porque hai tempo que non vou por alí, no corte inglés. Tamén o tiñan en Aquae Terrae, pero xa non. Son máis de Illy.
O prezo do Illy é desmadrado (ou desnaiado, non vaia ser que me digan algo), pero porque aquí se comercializa en caixas duras e como delicatessen. O mesmo pasa co Lavazza. Aquí veñen eses botes cilíndricos. Pero alí por un pack de tres unidades pagas menos que por un bote aquí.
Pero a min me gusta claramente a combinación Moka Lavazza. É o mellor. Tamén tiven en casa durante un tempo o do sant'Eustachio en gran. Amiguiño, ese é outro cantar.

Confusion ha detto...

No Corte Inglés non venden Lavazza (polo menos en Madrid e supoño que en Vigo tampouco), encontrei unha vez un DEK en lata na zona esa de gourmet, e o Illy só o teñen enlatado. En Carrefour dixéronme que venden un Lavazza qualitá non sei qué seica 100% arábica nun paquete negro por 3€. Eu son mui fan do Qualità Rosso en Bialetti e para conseguilo teño os meus propios proveedores que me traen directamente os packs de 3 de Torino ou Milano aseghún o caso. Porque o día empeza doutra maneira se é cun Lavazza. O sant'Eustachio ese non teño o pracer de coñecelo.
Como suxerencia/petición estaría ben que fixese un día unha entrada no blog sobre o tema do café aplicado ao caso vigués/galego.

PD: jasús dóenme os ollos ao ver ese "convinación" escrito por min, seguro que fun eu???

Balonga ha detto...

Xa que logo estamos a falar de cafés, de ningún xeito se pode esquecer o portugués BUONDI que venden, polo menos, en Guimaraes (rúa da Rainha,preto do Largo do Toural).

arume dos piñeiros ha detto...

Só os cafés portugueses son capaces de competir cos italianos e gañarlles.

Confusion ha detto...

Que marca portuguesa recomendan? Que lles parece o Nicola?
Penso que ese post de D. Arumes que solicitei anteriormente sobre a cultura (muita, pouca, ningunha...) do café en Vigo é cada vez máis necesario. Café na casa, café na empresa, café no bar, café no restaurante, café no supermercado, escapada a Valença para tomar un café, da diferenza abismal entre a cultura do café a norte e sur do Minho... é un tema que dá para moito...;)

Confusion ha detto...

Esquecía tamén o café nas tendas de café, os cafés galegos: Campinas S.Paulo, Candelas, etc...:-P

Italianizante ha detto...

Café Candelas, of course!