Caxigalines nella Reguera'l Campizu

3 dicembre 2007

TEMPO DE SCAMPIA

Nápoles comeza en Scampia, un dos barrios periféricos comidos pola faida e pola miseria. Teño esta imaxe gardada nunha carpeta de fotos de Italia. Esta levaba tempo pedindo ser amosada. Hoxe é tempo.

4 commenti:

Anonimo ha detto...

Miren qué entrañable ese abrazo.A pesares da pobreza das roupas,fartura de cariño.
Parécese á famosa foto de Kerouac e o seu amigo Cassidy:

PINCHAR

Anonimo ha detto...

Sr ARUME :Bostede que gosta tanto de Italia, non lee a CAMILLERI, podenos dar a sua opinión sobre a sua obra?

Anonimo ha detto...

Lin un par de libros de Camilleri co Montalbano de protagonista. Paseino ben, pero pouco máis. Lin tamén unha pequena historia sobre a vida de Caravaggio (duroume unha viaxe en avión) titulada Il colore del sole que tampouco estaba mal, pero parece ser escrita con indolencia. Por suposto, é sempre número 1 nas libreirías italianas: diso non cabe a máis mínima dúbida. Élles o rei. O que máis me gusta é ese "fimmini" siciliano que emprega para designar ás mulleres.

Anonimo ha detto...

Non sei se será moi apropiado facer o seguinte comentario nesta entrada e conto con que non se me moleste, pero a foto que colocou a carón "de mi perfil" e que eu axiña me dispuxen a ver a tamaño ampliado, non garda moito parecido co G.Cloony, máis ben diría eu, e sen que desmereza, que é vostede cuspidiño a Alberto Sordi.En todo caso celebro moito porlle cara e... tipazo,que vaia pose!.