ENTE NÓS
Presiéntote entrando a tientes…
y como nun quiero asustate,
ciarro los güeyos y finxo siguir dormida,
mentes escucho la to respiración forciada…
Voi aldovinando’l percorríu de les tos manes,
de la que retires les sábanes
que me cubren de misterio y de vergoña.
Ya cásique controlo’l xirpíu
que provoquen les tos piernes allugándose a les míes.
Ye custión de tientos y d’años…
Como si fora un gatu,
fáigome con cuidáu a los tos espacios,
y calístriome del fogaxe qu’esborda la to piel
y que-y falta a la mía.
Entovía queden respingos ente nós…
Eso nos salva de la quema.
Ana Vanessa Rodríguez
Ana
4 commenti:
Qué fermoso.
¿Algún dato sobre a poeta?
Pois é unha poeta de Mieres, nova (ou non, segundo se mire), nacida en 1980. É bastante coñecida dentro da literatura aturiana como representante dunha suposta xeración que chaman nalgún sitio do compromisu. E ademáis ten un programa na televisión asturiana de recente creación: non vou dicir que é a Iolanda Castaño de Asturies, pero xa o dixen.
A min os seus poemas gústanme moito. E como ademáis falan coma min, pois como que me poñen, neste caso, aínda máis.
Pode entrar, amigo rr, en Ana Vanessa.
Moitas gracias, señor Arume. Xa lle dixen que a min tamén me gustou ben, e debe ser a crianza de teta n'As Figueiras-Castropol que tamén fai que eses falares se me metan dentro (aparte de que está ben escrito).
Hai por aí un plan navalleiro coa miña complicidade que estaría ben que se cumplise, ou...
;-)
Verificación de palabra en bablepunk: kierse (que xa se sabe que é unha das mellores cousas da vida)
Posta un commento