TEXTOS DIXITAIS

Estes días, entregado á febril organización dun curso de verán, tiven a oportunidade de rencontrar vellas amizades, remedar as tortas por mor dalgún penoso malentendido e cobrar algunha nova. E, por suposto, puiden aprender, e moito, dos meus colegas que sempre están tan alerta ás novidades. Libros recomendados aparte, que xa levo anotados no lombo, discusións fértiles sobre a construcción e reconstrucción do canon, sobre a voz e as lecturas femininas, sobre xéneros, subxéneros e demáis familia, o curso puxo de manifesto a importancia crecente dos soportes informáticos e a crise de mentalidade que supón esta fiestra infinita no seo da investigación literaria. Firmes partidarios da dixitalización de todo ou de case todo, os investigadores enfréntanse á paulatina desaparición do formato papel para a divulgación das súas pesquisas. Con todo o que esto supón de desconfianza, incredulidade e ás veces nostalxia invencible. Estudantes alí congregadas (mulleres, sempre mulleres) apuraban o vello tópico do tacto do libro para reparar a posible perda. Profesores crían aínda na simultaneidade dos formatos. Outros, sen embargo, sen prexuizos nen lamentos, corrían raudos a anunciar a boa nova. O certo é que, nas pantallas das presentacións feitas, o fenómeno do dixital semella imparable. Atentos, pois, estamos á que caia, que xa comeza a ser abundante e case inabarcable.

Mentres tanto, paseen, pois, por estas páxinas: unha, de A Coruña, de emblemas, relacións de sucesos e polianteas; e outra, un extraordinario portal de Valencia, do que teño falado noutras ocasións, que é un auténtico festín para os que, coma mín, padecemos o morbo de pasar horas vendo textos e imaxes doutras épocas. Aproveiten para entrar para quedar abraiados. Coma mín.