Caxigalines nella Reguera'l Campizu

6 marzo 2009

LUME



Arso tutto ha l’estate

Ma torni un dito d’ombra,

Ritrova il rosolaccio sangue

E di luna la voce che si sgrana

I canneti propaga

Ungaretti

 

A miudo regreso 

a esa casa do Canareggio

baixo a chuvia

que lava as pontes;

descalzo, piso a pedra e o lenzo

que escribe o río;

ascendo por mapas sen rúas

e aprendo que é noite,

e mar en lide de ondas

e lume.

Entón comprendo eses banzos

de leño e liñas mouras

como comprendo tardes

de xuño

en praias sen tempo

e ti e máis eu

deitados na herba

e a auga está morna

lista para o baño.  

3 commenti:

R.R. ha detto...

Fermosísimo.

Anonimo ha detto...

Xa vexo Arume que continúa absorto no "proceso de amor que non remata" que dixera outro poeta noso.

Anonimo ha detto...

Un poeta máis no "país dos mil poetas"?

:-) :-)