Berlín como cidade ultramodernísima, sede do vangardismo de vangarda über alles, é unha alternativa turística difícil de evitar. Non sei se para os propios berlineses resulta tan turística, se temos en conta que por eses espazos só pululan familias españolas (de aire máis ben midclass, cos seus barbouriños e belstafiños do trinque) ou troupes de italianos con stivali de prata e piumini neri ata as cellas. Sobre todo, a partir das sete da tarde, cando, coma nun sumidoiro, só vai quedando esta caste de humanoides pola cidade. Coma atraccción bizarra este Berlín ten o seu aquel (non en van rematan por se converter en lugares para tomar copas), pero estes currunchos como meca da arte non vou ser eu quen os desmonte.
Nessun commento:
Posta un commento