Eduardo Baamonde anda estes meses de debuxante de campo. Procura recoller imaxes das Rías Baixas para poñer en limpo en cahiers e cadernos de debuxo. Vai baixar desde Noia, seica, ata A Guarda coa misión de seleccionar olladas para exercitar acuarelas. Algúns dos seus apuntes, antes de concluir en libro de agasallo fermoso, repousan no seu blog.
Este que escollo para ilustrar esta entrada ten a fasquía dun estraño panorama neoiorquino, co depósito da auga ao fondo entre as casas e os galpóns de madeira que non chegan a atarazana en primeiro plano. Ignoro se entrará en harmonía ou competencia cos cons salvaxes da illa de arousa ou cos peiraos tranquilos de Combarro ou co estupor marino de cabo Home.
Bouzas no seu esplendor e como antesala dun post que farei en encomio desta cidade fascinante onde vivo (puxen vigo, sen querer, nun lapsus calami glorioso que terei que facerme ver).
Nessun commento:
Posta un commento