Leo nun vitrasa que na noite de san xoan haberá transporte especial. Escoito as miñas fillas desde hai tempo contar os días que quedan para esa noite. A amiga ILS reserva cunha semana de antelación unha mesa para paparmos sardiñas ao aire libre. As familias que coñezo saen a tomar un xeado antes de achegarense ao Berbés a mirar as lumieiras, cacharelas ou foleóns da noite máis curta do ano. Cada un, na súa casa, ten o seu pequeno rito de celebración, máis ou menos solemnizado, para esta data particular.
Pois ben: a pesar de todo esto, desta celebración masiva (con esa novidade moderna entre a adolescencia e mocidade de invadir as praias a xeito de botellón monumental), as autoridades, ano tras ano, esquecen poñer o día 24 como día festivo e non laborable. Prefiren lembrar o santo ese carpinteiro, estrar fiuncho debaixo dun copón transubstanciado ou celebrar unha reconquista de nin se sabe, por nin se sabe, na que adoitan tirar a unha xentiña gabacha ao mar a base de gaitillazos (eu xa me botaba ao mar ao albiscar a sombra dos farrapos). Non quero pensar que fe e patrias merecen máis festa ca unha noite de desenfreo cárnico e sexual. Pero comezo a sospeitalo. A noite de san xoan é a festa máis importante de Galicia e Galicia sen a festa de san xoan.
Nessun commento:
Posta un commento