Caxigalines nella Reguera'l Campizu

14 ottobre 2007

250 ENTRADAS

Xa son 250 entradas neste blog. Cando comencei, despois das festas de nadal, non pensaba que esto enganchara tanto. Recibo 50 visitas de media e uns catro comentarios por termo medio para cada post, o cal agradezo moitísimo, porque destas respostas aliméntase a ilusión.
Pero ao tempo visito eu con moito entusiasmo as miles de páxinas que día a día enriquecen a lingua galega polo internet adiante, ese chamado blogomillo que parece inesgotable. Acostumo deixar comentarios en case todos, con ánimo, en xeral, de abrir novos camiños de discusión ou de discutir abertamente os puntos de vista (ou sexa cum animo belli). Teño que recoñecer que en todos eles, sen excepción, sempre fun ben recibido, mesmo nalgúns onde parecía predominar unha relación moi estreita entre blogueiro e comentaristas e a miña intervención podería considerarse intrusa. Despois de recorrer todos estes meses (case un ano) podo diagnosticar unha saúde de ferro e unha variedade extraordinaria de intereses. Pero convén fíar na roca un pouco máis fino.
Hoxe é día de conmemoración: outro día transcribo a miña diagnose (case) completa.
Fotograma de Il sorpasso (Dino Risi, 1962).

14 commenti:

Fada Branca ha detto...

Parabéns polas súas 250 entradas, moitas mais lle esperan. Aquí ten vostede una blogueira disposta a seguir os seus pasos

Anonimo ha detto...

Parabéns por chegar á pubertade (refírome ao blog, claro está).

Realmente entusiasma tanto entusiasmo como o que vostede ten. Parabéns por partida dobre, pois.

Anonimo ha detto...

Ánimo, Belli.

Xaime ha detto...

Se lle puidera facer chegar unha botelliña, tería que ser para que siga a ter saúde e tire de nós.
Merque uns camaróns e acompañeos cunha filla boa que no seu día xa llo reembolsarei.
Moita sáude

Xaime ha detto...

Se quixeran algunha cousa de Letonia ou Lituania, fagánmo saber co Sr. Arume nos deixa utiliza-la súa casa pra estos menesteres.
Estou a súa disposición tamén Sr. Arume

Zerovacas ha detto...

Noraboa. A verdade é que a súa produción é admirable, en número e en calidade.
"Pero convén fíar na roca un pouco máis fino"..., apúntome a esa reflexión

bouzafria ha detto...

Comparto con Zerovacas a admiración da súa calidade. Encántame as súas críticas gastronómicas: creo que sería o meu traballo predilecto.

Anonimo ha detto...

Felicidades.Prepare outra festa pró que faga ó número 256,que tén moito senso,prá xente da informática.

(En xeral,as potencias de dóus:...8,16,32,64,128,256,512...)

Ana Bande ha detto...

Vai vostede como unha moto Sr. Arume, cantidade e calidade van xuntiñas neste seu caderno, ¡venga xa esa cañita!

Eifonso Lagares ha detto...

Felicidades. Muy buena calidad. perdón por expresarme en castellano, mi gallego es lamentable.
Saludos

folerpa ha detto...

Moitos parabéns !!

Anonimo ha detto...

Noraboa, Arumes. Supoño que lle alegra (como a todos nós) cando se enchen de coments os post que con máis ou menos traballiño facemos. Ten razón niso de que ainda que te lean, se non deixan a pegada, parece que as verbas se perden na galaxia, e iso desmoraliza un pouco. Sei de boa tinta que vostede ten moitos seguidores,polo tanto, adiante. Tamén son da opinión do de fiar fino, non fagamos nosa aquela frase de Harvey...Un bico guerreiro.

Anonimo ha detto...

Súmome ós parabens de todos anonimamente. Siga escribindo...

Marcos Valcárcel López ha detto...

Parabéns: aquí conta tanto a cantidade como a calidade e vostede axunta ambos eidos, sen dúbida.