Caxigalines nella Reguera'l Campizu

19 marzo 2007

BURKAS EN ALCOBENDAS

Na portada do diario EL MUNDO, aparece esta foto, tomada nun centro comercial de Alcobendas. O artigo fala da extensión deste tipo de "indumentaria" en certas cidades españolas. A integración de persoas de outras culturas e relixións é sempre problemática, como é problemática sempre a convivencia entre persoas que pensan de diferente modo a cultura, a política, a economía ou a relixiosidade. As reglas democráticas establecidas en occidente, baixo a xa vella tradición da liberdade, igualdade e fraternidade, que convén repetir de cando en vez, están feitas para ordenar esas discrepancias, para aliviar de xeito civilizado as naturais (e artificais) disensións entre as persoas. Pero en ocasións esas normas non son suficientes para defender o dereito as diferencias. Aparecen, entón, fenómenos de difícil tratamento, nos que atacar ou vulnerar tradicións pode considerarse coma unha mostra de contradicción dun sistema completamente libre. Conciliar os dereitos humanos, establecidos por todos como valores de orde universal, con usos, costumes ou formas de comportamento que parecen ir en contra resulta muy complicado. Prohibir ou admitir o niqab, en concreto, vai ser un asunto que, tarde o cedo, debemos tratar.
Eu recoñezo a miña aversión máis profunda a este tipo de roupas (con todo o que comportan desde un punto de vista da igualdade e da libertade da muller); admito (e mesmo estou orgulloso de afirmalo) o meu eurocentrismo ou o que queiran chamarme. Non gosto do relativismo cultural levado ás últimas consecuencias. Non gosto (nada de nada) do niqab, pero dame a impresión de que ou tomamos unha decisión colectiva sobre este asunto ou tales fenómenos (polo de agora de pouca presencia, pero non de escasa importancia) poden resultar moi problemáticos.
Mañán, por certo, presentación na Casa do Libro de Vigo do número da Festa da Palabra silenciada baixo o título Os feministas.

33 commenti:

Anonimo ha detto...

Non. Non se pode admitir nin permitir. Non podemos levar centos de anos avanzando para acabar arrastrados por costumes bárbaros (no sentido etimolóxico da palabra e tal vez no outro tamén). Sinto moitísimo que algúns conxéneres non teñan pasado pola Revolución Francesa e a Americana con todo o que supuxeron (libertade, igualdade, fraternidade, declaración dos dereitos humanos, laicicidade, etc...), pero terán que pasar agora. Polo seu ben e polo noso.

Anonimo ha detto...

Coido que nos temos que ir acostumbrando a diversidade política,a cultural e mesmo indumentaria. E non me parece que sexa mala cousa se, o mesmo tempo, se respetan os dereitos fundamentais do individuo.

Anonimo ha detto...

Xa. O que pasa é que determinada indumentaria -cando menos non plano simbólico- non respecta os dereitos fundamentais do individuo.

Proclamo, como Arume, o meu acendrado eurocentrismo neste aspecto.

Anonimo ha detto...

Na Europa que nos toca a vivir imos ter que acostumarnos a ver moitas estampas como a de arriba e teremos que facer un esforzo integrador ó mesmo tempo que aplicar con firmeza os valores culturais que nos consideramos básicos para a liberdade individual.

Ana Bande ha detto...

Non estou de acordo señor highway61 ¡canta fachenda a nosa! agora ¿ata somos quen de impoñer os nosos procesos históricos, as nosas revolucións a outros porque simplemente os consideramos máis atrasados? revise os argumentos ¿pensa vostede que realmente occidente é un recuncho de liberdade, democracia, fraternidade, respecto, dereitos humanos? uf! que va...mire vostede só a prensa de hoxe, eu aínda non a vin pero non preciso e valore qué países están a provocar as maiores desgrazas humanas e desastres naturais...¡non nos deixemos enganar...! e ademáis, ¡canta hipocresía a nosa! non aturamoa a esta muller co burka, que non se mete con ninguén, pero sí aturamos a presión á que segundo a segundo se ve sometida a muller occidental e demócrata, e libre, etc, etc, para encaixar nos moldes que fabrica o sistema máis "democrático" do mundo (botox, cirurxías, liftings, dietas, tallas 34 para mulleres de 34, ...) ahí non dicimos nada de nada....

Anonimo ha detto...

Ola, Ana.
Supoño que sabes que a esas mulleres oblíganas a levar o burka, como supoño que sabes que hai mulleres que lles cortan o clítoris ás suas fillas en contra da súa vontade, ou que hai mulleres que as enterran até o colo e as matan a pedradas por mirar a outros homes distintos ao seu, tamén en contra da súa vontade. Supoño, repito, que o sabes. E que sabes que todas esas prácticas non só son permitidas, senón alentadas polos gobernos de determinados paises que, efectivamente, non pasaron por determinados "procesos históricos".
Eu, pola miña banda, sei que é durísimo tinxirse o pelo e depilarse para parecerse a Elsa Pataky, durísimo. E que inda é máis duro resistirse a esa presión e non meterse bótox, nin facerse liftings. Pero mira por onde, podería presentarse a un cento de mulleres que non fan nada diso nin pensan facer dieta para meterse nunha 34 nin nunha 38 e tan felices. E sabes por qué o fan? Porque poden. Porque poden elixir estar gordas e ter o pelo branco. E sabes por qué poden elixir? Porque tiveron a sorte de nacer nun lugar onde se viviron determinados "procesos históricos" que si, que me gustaría que todos viviran.
Pídesme que revise os meus argumentos. Fareino. Pero revisa tí os teus e pensa se se pode comparar a situación da muller en occidente (en termos xerais) coa das de Nixeria, Somalia ou Afganistán (en termos xerais tamén). O meu pode ser fachenda de señorito occidental, pero poñer a un mesmo nivel elixir a cor do tinte ou o do burka...

Ana Bande ha detto...

highway61
Non se trata de comparar, por suposto, só se poden establecer comparacións xustas dentro dun contexto semellante, e é evidente que non vou por aí, aínda que non vexo moita diferencia entre apedrear mulleres en público e mallalas en privado como parece que está de moda nas superdesenvolvidas democracias máis avanzadas do mundo (Alemania, Francia, Países Baixos), o que pasa que como as fiestras péchanse eso non sae na prensa...en fin...o de poder elixir...amosamos ser tolerantes cando nos peta porque ademáis está de moda, é un ingrediente máis deste multiculturalismo liberal que para min non é precisamente o modelo a seguir...fíxate por exemplo nas feministas de USA que apoiaron a ocupación de Afganistán e Iraq para axudar ás súas mulleres...o concepto de tolerancia hai que revisalo porque ser tolerante hoxe implica a INTOLERANCIA coas culturas que impiden a libre escolla e a tolerancia...tema complexo este, eu só digo que antes de crer a pé feito en determinadas posturas, reflexionemos críticamente sobre a información de que dispoñemos que xa sabemos cómo se produce e para qué.

Anonimo ha detto...

Ola, Ana, de novo
Dis que non se trata de comparar, pero si que o fas: "canta hipocresía a nosa! non aturamoa a esta muller co burka, que non se mete con ninguén, pero sí aturamos a presión á que segundo a segundo se ve sometida a muller occidental e demócrata, e libre, etc, etc, para encaixar nos moldes que fabrica o sistema", dis no teu comentario. Comparas, repito, as dietas para adelgazar con levar un burka. Paréceme forte. Pode que esas mulleres sexan afortunadas porque con ese burka non se lles notan os michelines e non teñen que depilar o bigote. Qué sorte. Eu non acabo de velo.
Polo contrario tí non ves diferencia entre unha alemana morta a golpes a mans dun asesino, un criminal, unha besta de merda, e, por exemplo, unha nixeriana (visitounos hai pouco unha delas que chegou a escoitar as pedras asubiar nas orellas) condenada por un tribunal legalmente establecido e respaldado polo estado, morta a pedradas na rúa diante de todo o mundo coma exemplo, e todo iso invocando o nome de deus en van e baixo o manto da coartada cultural. Ben. Se non ves a diferencia síntoo, porque está clara. So unha cousa: en Alemania o asesino vai ao cárcere; en Nixeria o tribunal, pois iso, é un tribunal. E non falemos dos que executan a sentenza: eses son escollidos entre a fror e nata da comunidade e son animados por un público enfervorecido. Sinto que non vexas a diferencia e que non aprecies o feito de vivir neste lado da fronteira.
Tolerancia. Eu non tolero, por exemplo, que alguén quite a súa filla da escola aos 13 anos, sexa porque xa lle baixou o periodo e se considere que as mulleres non podan estar cos homes ou porque se considere que, total, é unha muller e o que ten que facer é casar ben. Non o tolero. Son intolerante? Vale, son.
Perdón pola paliza, Ana. E tí, Arume, non estabas mellor falando do azahar? Meu Dylan, como entrei ao trapo!

Ana Bande ha detto...

uf! highway61...non quero levar a razón, SÓ QUERO parar e REFLEXIONAR un pouco máis en profundidade...¿non che parece moito máis aberrante que cos adiantos, as revolucións, a alta cultura e o desenvolvemento acadado nesta privilexida parte do mundo no que nos atopamos sexamos quen NON SO DE IGUALAR SENON DE S U P E R A R con creces o nivel de sufrimento infrinxido? Claro que é aberrante todo o que dis pero eu quero ir un pouco máis lonxe ¿paga a pena exportar este noso superdemocráticoliberal sistema que temos? ¿é que temos demostrado que somos máis solidarios, máis respectuosos co home, co medio ambiente, coa muller, cos nenos...eu non o vexo tan claro coma ti meu, xa quixera. Estou encantada de "coñecerte" a esto. Sobre todo este tema que debatemos falou hai pouco Zizek en Santiago, vou ver se colgo a súa ponencia no meu espazo e se queres seguimos alí para non dar a lata ao paciente "arume". Apertas.

Anonimo ha detto...

Eu estou encantado: batín o meu record absoluto de comentarios. Mesmo en buscar os récords son eurocentrista. Non teño remedio. Un bico feministo para todos/as.

Mario ha detto...

Eu non é por meterme a levar paus, pero non creo que haxa nada que lexitime unha violación dos dereitos da muller coma isto, non hai diversidade cultural que valla nun caso tan claro de opresión. Dicir que elas escollen non é unha resposta: non teñen dereito a escoller porque viven nunha sociedade que as limita como seres humanos, a proba é que ninguén da nosa sociedade se cambiaría por elas. E eu non creo nunha civilización europea superior nen nada diso, pero creo que xa temos bastante da nosa propia merda como para consentir máis. Só hai unha loita e só hai unha liberación, e non é eurocéntrica nen asiática, a opresión sempre será opresión, vista as roupas que vista. Concordo na loita de Zizek contra o imperialismo, pero creo que estas burkas son outra expresión máis dese outro imperialismo (o doméstico) e do pensamento reaccionario. Contra Bush e contra eles, non hai contradicción.
E conste que El Mundo fai demagoxia con isto, como con todo.
A ponencia de Zizek: (http://www.consellodacultura.org/sentidos/)

Anonimo ha detto...

Efectivamente EL MUNDO fai demagoxia. Pero a esquerda progresista ten que usurparlle á dereita ese discurso pro dereitos humanos. Non podemos deixar que sexan eles os que denuncian estes casos, que para mín son reprobables. Hai que quitarlles a vangarda da denuncia. Os mesmos tipos que aman a falda plisada e chegar virxe ao matrimonio non poden falar diso: temos que ser nós, os defensores da libertade sexual total, os que debemos proclamar as nosas ideas. E non é eurocentrismo: é proclamar unha verdade universal. A libertade do individuo. Sempre amenazada. Como di meu pai, aquí e en Pekín (alí bastante máis).

Anonimo ha detto...

Ooooooooooola, Ana
Sinto ter as cousas tan claras, pero así é. Dubido moito, penso moito as cousas, son contraditorio, pero neste caso non.
"¿non che parece moito máis aberrante que cos adiantos, as revolucións, a alta cultura e o desenvolvemento acadado nesta privilexida parte do mundo no que nos atopamos sexamos quen NON SO DE IGUALAR SENON DE S U P E R A R con creces o nivel de sufrimento infrinxido?" Se te refires a máis aberrante que lapidar a unha muller por adulterio, non, non e non.
"¿paga a pena exportar este noso superdemocráticoliberal sistema que temos?" Ninguén fala de exportar nada, só de non importar brutalidades, que é distinto. En todo caso, se podemos evitar que se sigan a rebanar clítoris, si, si e si.
"¿é que temos demostrado que somos máis solidarios, máis respectuosos co home, co medio ambiente, coa muller, cos nenos...?" Tí onde vives? Hai por aí algún sitio onde non podan entrar as mulleres? Tes traballo? Tes subordinados do xénero masculino? Pertences a algún partido ou sindicato? Alguén cho prohibe ou te obriga? Tes carné de conducir e coche? E vivenda propia? Alguén te di con quen ou con quen non podes foder? Fas top-less? Alguén te di onde podes ou non podes ir? Tes fillos? E fillas? Cantos? Tes que ter un número determinado deles ou podes elixir tí o número? Hai algo que en principio e só por ser nena a túa filla non poda facer? Xa planeaches as túas vacacions? Tes cartilla da seguridade social? Estás casada? Obligáronte? Tes noivo ou tes noiva? Queres casar con ela? Podes? Si? De verdade?
Desde logo que naciches no peor sitio e no peor momento.
Xa sei, Ana, que non somos perfectos, que noso mundo e totalmente perfectible e neso estamos. Sei ben certo que todas as preguntas que acabo de facer serían contestadas de xeito moi distinto noutro ambiente e mesmo neste se as fixera hai 30 ou 40 anos. Pero feitas agora e aquí, nesta blo teñen sentido, non son absurdas. Axudan a reflexionar. Eu sendo home non marcharía a vivir a ningures fóra do que chamamos Occidente. Se fora muller... Que medo.

Anonimo ha detto...

Ola, Mario
Estou de acordo contigo, así, en xeral. Tan só diría que si, que creo nunha civilización europea superior no que respecta á consideración do individuo como algo inviolable. En realidade, nalgúns casos dos que xa deixei constancia e non vou repetir, non só penso que sexa unha civilización superior, senón a única posible.
Ola, Arume
Efectivamente, collamos o touro polos cornos. Non nos deixemos enganar por eses ... do Opus Dei, aos que lles jode non ser eles os que impoñan o burka. Somos nós, os que defendemos a libertade individual os que debemos dar a loita. Moita esquerda teme verse mesturada con esa xentuza e eles sábeno.
E proclamar a libertade individual como verdade universal será eurocentrismo mentres os demais non sexan quen de asumila.
Polas nosas fillas, nin un paso atrás, nin para coller impulso.

Anonimo ha detto...

"...creo nunha civilización europea superior no que respecta á consideración do individuo como algo inviolable. En realidade, nalgúns casos dos que xa deixei constancia e non vou repetir, non só penso que sexa unha civilización superior, senón a única posible".

Máis ca superior eu diría que é suprema. E as outras non son inferiores. Son ínfimas.
Vostede tamén leva un burka. O peor é que non o sabe.

Anonimo ha detto...

Amigo Cossimo
Si que o sei. Todos levamos un burka. Agora ben, penso que o meu non me impide ver que existen lugares neste mundo onde non se respectan os máis ínfimos e básicos dereitos humanos. É certo que aquí tamén se violan eses dereitos, pero non é menos certo que o recoñecemento mesmo desas violacións coma tales fannos, teño que dicilo, mellores. Falo desde o meu burka, por suposto. Desde outros burkas a ablación de clítoris pode verse coma unha tradición curiosa e civilizada. Vale. Desde o meu, non. Unha e otra vez, non.
E quero engadir que a frase entresacada do meu comentario é realmente forte, case diría brutal e seguramente fóra de lugar. Deixeime levar e se poidera borrala faríao, créame. De todos os xeitos, con todo o que levo escrito neste pos, agardo que quede claro o meu pensamento: non paso por nada que non sexa un respecto escrupuloso polos dereitos humanos.

Anonimo ha detto...

Eu tamén creo nun modo de civilización supremo. Non é o noso, pero acércase máis co resto. Eu falo de valores universais, que debiamos ter claros en todos os lugares, mesmo eiquí. Eu non falo de civilización europea, senón de civilización libre, igualitaria, progresista. En Europa ese ideal non está acadado: falta moito. Pero hai que convir que a distancia que lle levamos aos outros é considerable.
E non fago siquera esa falaz consideración de non querer para ninguén o que non quero para mín. Pero ás veces dame ganas de facela.

Anonimo ha detto...

Pois eu voume apuntar ó bando dos eurocentristas. Por moitas razóns. Porque o burka é unha tortura para os mulleres (algún dos relativistas que os defenden probou a andar todo un día pola rúa co burka posto?) e un símbolo de opresión e ignominia contran as mulleres. E unha falta de respecto ós Dereitos Humanos. E por motivos simples de seguridade; premitiríaselle a alguén andar pola rúa cunhas mallas na cabeza como as que levan os atracadores de bancos? Por motivos de seguridade: é imposible identificar a ninguén co burka posto, mesmo para pagar cunha tarxeta nun comercio ou para conducir pola estrada. Sobran razóns para prohibir o uso dunha arma de tortura, humillante para as mulleres: alumnas con burka nas clases? Sen facer educación física? Non, temos moito andado, non empecemos a andar cara atrás para poñerlle boa cara ós fanáticos. MARCOS DE AURIA

Anonimo ha detto...

de la highway 61 e arume dos piñeiros:
Aquí-alí, nós-os outros, Occidente-resto do planeta... Esas dicotomías que vostedes asumen acríticamente son falacias ideolóxicas potencialmente homicidas. Implican unha categorización dos seres humanos que, a súa vez, constitúe o xermolo das teorías raciais.
É por iso que os soldados "occidentais" poden matar e violar máis ou menos impunemente en Fallujah ou en Haití e non nos seus países de orixe. Porque foron/fomos convenientemente adestrados en relación ao carácter sub-humano das víctimas.

Manuel Ángel Candelas Colodrón ha detto...

Non será para tanto, digo eu. Mira que se o sabe o meu pai que son racista e potencialmente responsable das matanzas de Sabra y Chatila e dos crimes de Haiti...

Anonimo ha detto...

Ho capito.

besbe ha detto...

Que susto, que volvo por aquí e atópome con todo isto. Pois mira a min se me dera a gana de andar cun burka pois andaría, igual que outra xente viste como lle da a gana, pero penso que de comodidade nada. Eso en canto a liberdades.

En canto ao que implica a día de hoxe o burka...é unha imposición cultural que leva detrás moito desprezo pola muller, eu cada vez que vexo a algunha andar a non sei cantos pasos por detrás do home é que me vai mal.

Hai costumes como comer os mocos que non son moi agradables, pero outras como son ter a muller asoballada por unhas leis baseadas en non sei que son denunciables.

Eu sinto moito que a xente que se ven para aquí lle pareza mal e que nos tachen de intolerantes coa súa cultura, pero é que estamos falando tamén de liberdades.

Sobre a sociedade na que vivimos, non é perfecta, aínda hai unhas poucas desigualdades pero tes opcións para facer o que queres, camiñar ao lado do teu noivo, ir de parranda pola noite, tomar unha cervexa na barra dun bar ou calquera cousa así. Elas non e deberíano poder facer, ademais penso que irían máis comodas sen burka, non é por nada

Anonimo ha detto...

Boas noites, Cossimo
"Esas dicotomías que vostedes asumen acríticamente son falacias ideolóxicas" non merece comentario de puro subxectivo. Tan subxectivo que eu podería dicir o mesmo dos seus comentarios ou dos de calquera antes incluso de que os fagan. Non o farei porque a mín o que me gusta é argumentar, como o demostran os meus comentarios neste pos. Ollo, non digo que o faga ben, só que me gusta.
Dicotomías. Aquí: constitucionalismo; alí: monarquías absolutas, mesmo sagradas. Aquí: dereito a un xuízo xusto e a unha defensa profesional; alí: xuízos sumarísimos. Aquí: penas limitadas e posibilidade de redución das mesmas; alí: cadea perpetua, pena de morte, mutilacións. Máis dicotomías. Eles: os maltratadores; nós: os non sexistas ou feministas, como prefira. Eles: os que borrachos perdidos empotran o coche contra unha parede despois de colocar en medio habilmente a unha parella de vellos; nós: os que pedimos un taxi. Eles: os torturadores de Abú-Grahib; nós: sen palabras. Eles: os que morrerían por unha causa xusta, mesmo sagrada; nós: os que non os mataríamos nin así. Dicotomías. A mín, polo menos, non me mesture.
"Implican unha categorización dos seres humanos". Non categorizo os seres humanos, senón as súas actitudes. É diferente. Por exemplo, un home de 1'90 de estatura mata a hostias a unha muller: métoo no cárcere por maltratador e asesino, non por medir máis de 1'80. "...que, a súa vez, constitúe o xermolo das teorías raciais": xúrolle que inda que alguén fora capaz de demostrar que o 90% dos maltratadores miden máis de 1'80, xamais xulgaría a ninguén pola súa altura. Pódeme crer.
"É por iso que os soldados "occidentais" poden matar e violar máis ou menos impunemente en Fallujah ou en Haití e non nos seus países de orixe." Desgrazadamente non é necesario nin imprescindible ser soldado occidental para violar máis ou menos impunemente en Fallujah ou en Haití, fanno moi ben os nativos. De feito fíxose aquí hai 70 anos e nos Balcanes hai 15, e tampouco necesitaron axuda dos "de fóra". A guerra é o exemplo máis claro do "alí" e dos "eles/outros", do que rexeito frontal e radicalmente.
"Porque foron/fomos convenientemente adestrados en relación ao carácter sub-humano das víctimas." Sei que hai moitos que o foron. Non sei se vostede e un deles. Eu non. Criáronme para sentir unha empatía enorme polos outros e pola súa dor. Non crea que é algo 100% postivo para mín. Tal vez sexa esa capacidade o que me fai ver tan claro en que lado do mundo estou.

Anonimo ha detto...

Ou sexa, de la highway, para vostede afirmar a existencia desa cousa chamada "civilización europea" é argumentar razonadamente e negala é emitir xuizos puramente subxectivos.
Eu só digo que detrás de conceptos como o eurocentrismo, a guerra de civilizacións, a invasión musulmana, Eurabia,... latexa sempre a mesma idea de dominio. Porque eses conceptos implican sempre a consideración de "Oriente" como unha inversión negativa da nosa cultura. Estamos asistindo ao rescate dunha determinada terminoloxía decimonónica para xustificar as novas aventuras coloniais.
E sexa sincero consigo mesmo: vostede non sufriu o mesmo impacto emocional cando soubo dos atentados de Londres que cando soubo dos de Bombay un ano despois.
E non percibe a inmensa dor dos centos de haitianos que están a ser masacrados polas tropas da ONU entre outras cousas porque apenas ten repercusión mediática. Ao fin e ao cabo é xente extremadamente negra, extremadamente pobre e extremadamente salvaxe.

Anonimo ha detto...

Ola, Cossimo
Non, por favor, non vaiamos por aí. Tiña un día ledo e coido que o acabamos de joder. Non vou a insistir máis no xa dito, porque xa cheira. Coido que o que digo se entende ben, é claro e conciso: até onde poda chegar, non vou permitir que o meu veciño obrigue á súa dona a levar posto un burka, nin que retire da escola á súa filla xa feita muller, nin que a case con quen ela non quera. E punto. Non hai máis. Non se trata de conquistar a ninguén nin de dominalo nin nada diso. Se o quere entender, enténdao. Eu xa vou canso de explicalo.
Por outra banda, se cre que sinto máis que morra Xan ca Pericán, está moi confundido, está a anos luz da verdade. Vexo que funciona vostede cuns clichés (dise así, non?) e uns estereotipos naïf que non funcionan comigo para nada. Eu xa evolucionei bastante nese camiño. Non lle vou dar máis importancia ao comentario porque vostede non me coñece de nada, senón tomaríao coma un insulto. E moi grave.
E en canto ao da "xente extremadamente negra, extremadamente pobre e extremadamente salvaxe", tan só agardo que non reflicta a súa propia visión do mundo.
Definitivamente, acaba de joderme o día.

Anonimo ha detto...

Un pequeno dato: en Europa durante o século XX morreron, aparte de por morte natural, que non contan (polo de agora), máis de cincuenta millóns de persoas. Así, a palo seco. Non é cifra pequena, pero, en fin, sempre se pode superar. A miseria do ser humano é infinita.

Anonimo ha detto...

Non pretendía insultalo e non pretendía joderlle o día. Así que para non contrarialo máis só engadirei que cando dixen que vostede non percibía a dor dos haitianos non estaba personalizando. Só pretendía facer ver que non nos podemos compadecer de quen non existe.

Anonimo ha detto...

Non sei como soará isto que vou dicir, pero é unha das miñas convicións. Hai un vello refrán que di "a donde fueres haz lo que vieres". Do mesmo xeito que un occidental vai a un país musulmán e intenta adecuarse ao estilo de vida de alí (non usar pantalóns curtos por exemplo ou tapar a cabeza as mulleres) para non provocar nin molestar, habería que aplicar o mesmo aos que veñen a Occdiente e intentan acoplarse á vida de aquí. Xa debería saír deles adaptarse aos costumes locais.

Anonimo ha detto...

Ola, Cossimo
Non pasa nada, eh? En todo esto hai sempre moita retórica, non queda outro remedio, xa que non podemos usar dos xestos e das expresións máis coloquiais na escrita.
O realmente importante é a vontade, e vexo nestes comentarios que a todos nos gustaría que esta xente que se ve na obriga (non o esquezamos) de saír da súa casa para vir á nosa (se é que aquela é a súa e esta a nosa, non imos comezar a discutir por iso) o faga nas mellores condicións posibles e do xeito máis cómodo para todos.

Anonimo ha detto...

É cuestión esta moi interesante e de difícil acordo. Por iso, teño que agradecervos moi especialmente as vosas aportacións.

Anonimo ha detto...

Nesta publicación de esquerdas lese unha entrevista coa xornalista Teresa Aranguren:
http://www.revistapueblos.org/article.php3?id_article=559
Paga a pena ler a súa versión do asunto das mulleres no islam, como unha consecuencia do apoio de Occidente aos sectores máis retrógrados do islam.

Marcos Valcárcel López ha detto...

Opino hoxe sobre o tema, en GALICIA HOXE:
Cultura ou tortura da muller?
Andoliña 23 marzo

Está o debate de novo nos xornais e tamén nalgúns blogs: que facer ante a aparición do burka nos centros comerciais das nosas cidades ou do niqab nas escolas occidentais. O burka, vestimenta tradicional para a muller en lugares como Afganistán, é un símbolo de ignominia e desprezo para a muller, ademais dunha tortura constante: oculta completamente o corpo femenino (como se fose indigno), cunha breve rella á altura dos ollos que permite que a muller vexa sen ser vista. O niqab cobre ata os xeonllos e só deixa libres os ollos.
Hai diferentes lexislacións sobre o tema en Europa : Francia prohibe o veo e todo tipo de símbolos relixiosos nas escolas. Italia e Bélxica non permiten ocultar o rostro. Os mestres necesitan ver a cara dos alumnos para saber se seguen atentos as clases. Permitiríase que a xente andase polas rúas con pasamontañas estilo comando militar ou cunha media de atracador de bancos? O goberno Blair deixou nas mans das escolas a decisión de vetar o niqab, pero o sentido común chama a non ceder nisto. Sei que algúns me chamarán eurocentrista e cousas peores, pero iso é o que penso: non podemos retroceder un só paso na defensa dos Dereitos Humanos, nin sequera para calmarmos os fanáticos.

Anonimo ha detto...

Saiba que asino ese artigo, punto por punto. Moitas grazas por levar ao papel diario o debate.