Caxigalines nella Reguera'l Campizu

17 gennaio 2008

PENÚLTIMO CAPÍTULO, TACHÁN, TACHÁN


Unha das esceas máis eróticas, incandescentes e húmidas da blogonovela: para xogar só co rato.

8 commenti:

Anonimo ha detto...

Desculpará que non lle seguise a serie. Agora entrei levado polo reclamo en cor e levei -síntoo pola súa parente- unha decepción: só notei a humidade da ducha, quizais o incandescente do tostador de pan, pero de erótico, non notei nadiña. Tal vez é que non lin ben que son demasiado afeccionado ao hardcore.

Anonimo ha detto...

... ou que son demasiado...

Anonimo ha detto...

Fágase mirar.

Anonimo ha detto...

Non se enfade, ho.

Anonimo ha detto...

Nada máis lonxe, mon ami. A mín tamén me vai o jarcor: a próxima creo que vai para fodemillo, que, por certo, está varado.

Anonimo ha detto...

Estou esperando a que remate para lela enteira. Non me gusta ler a cachos.

Anonimo ha detto...

Pois xa que é tan entendido en jarcor, podiame dar algunhas suxestións para poder moverme con soltura en tan proceloso océano. É que eu quedei estancado nos oitenta coa sen par Ginger Lynn.

Anonimo ha detto...

Xa vexo que non me quere guiar desinteresadamente por ese ignoto mundo do jarcor. Qué lle imos facer. Eu pensei que vostede tiña vocación docente (e indecente).