Caxigalines nella Reguera'l Campizu

4 marzo 2008

SATURATIO SABINAE

Non abonda con ter que aturalo cada dous por tres na radio, ou miralo na televisión na enésima actuación (un dicir) cos seus colegas: agora tamén temos que saber o que pasa na súa casa cando alí se reúnen os ubicuos xornalistas, os poetas malditos, os futbolistas intelectuais e os toureiros suicidas na compaña do seu gato sobrenatural para mirar o partido do Atleti ou comentar o debate. Hoxe xa non aguanto máis e teño que dicilo: non o aturo.

8 commenti:

Anonimo ha detto...

A verdade é que o artigo de Juan Cruz era unha memez considerable.

Anonimo ha detto...

¿chegastes a pensar que sodes terriblemente endogámicos?

Anonimo ha detto...

Benvido ao club. É un letrista formidable, pero fai tempo que me cansaron os mitificadores do underground. Sobre todo, porque fasi moito, moito, que non aprendo nada novo deles.

Anonimo ha detto...

¿trátase de aprender ou de participar? Facer achegas, digo.

Anonimo ha detto...

Eu mistúrome bastante; non sei por quen vai o de endogámicos. Supoño que será por Sabina and friends.

Xaime ha detto...

A panacea de Operación Triunfo non deu para enchernos de cancións de verao nin de solistas globales.
Pereza, Fito e poucos máis e teñen que recurrir al Cantina & friends para enche-la andorga.
Se non fora por que é do atlético xa o tería mandado fusilar.

Anonimo ha detto...

A miña avoa sempre me prohibiu tallantemente falar mal de quen non estivese diante, mais a verdade e que nunca soportei a Sabina.

Anonimo ha detto...

O Fito inda se vai podendo tragar. De momento.